ನೀ ಏಕೆ ಪುನಃ ಪುನಃ ಕಾಡಿದೆ...
ನಿದ್ದೆಯ ಕನಸಲಿ ಏಕೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆಯುತ್ತಿರುವೆ ಸದಾ ಹೊಸದೊಂದು ಲೋಕದಿˌ ಇಂದಿನಂತೆ ಮರುಕ್ಷಣವಿಲ್ಲ ಅದನ್ನು ಅರಿತು ಬಾಳೋಣ ಎಂದು ಯಾವುದಕ್ಕು ಕಿವಿಕೊಡದೆˌ ನೆನ್ನೆ ನಾಳೆಗಳ ಮರೆತು ಇಂದಿನ ಸಮತೋಲನದಲಿˌ ಖುಷಿಯಲಿ ಗುನುಗುತ್ತˌ ಹಡೆಮಾಡುತ್ತˌ ಜಗಳವಾಡಿˌ ಸಹಿ-ಕಹಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತˌ ಸಂಯಮದಿಂದ ಇರುವ ಎಂದಿಗೂ ಹೀಗೆ. ನನ್ನ ಮನವ ಒಮ್ಮೆಯಾದರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯೆಂದು ಹಾಗೆ ಬದುಕಿನ ಆಯಾಮವನ್ನು ರೂಪಿಸಿˌ ಕಟ್ಟಿˌ ನಿರೂಪಿಸುವ ನಾವಿಬ್ಬರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಳಪಯಣದಲ್ಲಿ. ಇದು ಭಾವನೆಯಲ್ಲˌ ಕನಸಲ್ಲˌ ಆಸೆಯಲ್ಲˌ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲˌ ಅಭಿಪ್ರಾಯವು ಅಲ್ಲˌ ಇದು ಒಂದು ಭಾವಪೂರ್ಣ ಬಂಧ, ಅನುಬಂಧ. ಎಲ್ಲ ಅರಿವಿದ್ದರು ಅರಿವಿಲ್ಲದ್ದವರ ಹಾಗೆ ನೀ ಇರಬೇಡ ಎಂದು. ಸದಾ ನನ್ನ ಮನವ ನಿನಗೆ ಮುಡಿಪಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆˌ ನನ್ನ ಮನ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿದೆ ನಿನ್ನˌ ನನ್ನ ಮಡದಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ತಾಯಿಯಾಗಿˌ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಮನೆಯ ಒಡತಿಯಾಗಿˌ ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸುವೆಯಾ ಎಂದು..? ನಿಮ್ಮ ಅಪರಿಮಿತ ಹೃದಯವಂತಿಕೆಗೆ ಸದಾ ಧನ್ಯೋಸ್ಮಿ.
#ಹೃದಯಹೇಳಿದೆನೀನನ್ನಜೀವನದಆಯಾಮ
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.